به نام الله

امروز شنبه 19 شهریور و 10 سپتامبر مصادف با روز جهانی پیشگیری از خودکشی است. براستی چرا این عمل به عنوان معضلی برای جهان غرب تبدیل شده است؟ باید کسانی در این باره تحقیقات وسیعی انجام دهند. درباره این موضوع دو نکته وجود دارد. اول اینکه غرب با توجه به تفکرات و فرهنگ اومانیستی یعنی انسان سالاری و یا بهتر بگویم انسان خدایی خود را مالک بر خود می داند. یعنی هر انسانی بر بدن و جان خود مالک است. پس در این فرهنگ خودکشی نباید تقبیح شود. ولی دیده می شود که روزی با نام پیشگیری از خود کشی ایجاد کرده اند. چرا؟ اگر بر اساس این تفکر انسان مالک بر خود است چرا باید از خودکشی جلوگیری کرد؟ البته جواب به این پرسش در حیطه جامعه شناسان و غرب شناسان است. اما چیزی که به نظر من می رسد این است که اگر این امر یعنی خودکشی به معضلی برای جهان غرب تبدیل شده و آنان را درگیر مشکلات اجتماعی کرده است، پس باید در تفکرات اومانیستی خود شک کرده و به اصلاح آن بپردازند. وگرنه که اینگونه فعالیتها و ساخت این روزها تنها مبارزه با معلول است. حقیقت مطلب این است که تمدن غرب دچار تناقضات آشکاری شده است و برای حل این تناقضات به جای اینکه سراغ ریشه و اصل این مشکلات برود به دنبال حل مشکلات ناشی از معلولها می رود. که این از غرب مدعی عقل گرایی بعید است.

مطلب دیگر در این مورد ایجاد روز جهانی برای پیشگیری از خودکشی است. غرب مسئله و مشکل خود را جهانی می شمارد. کسی نیست به این غرب بگوید که این مشل شماست نه همه مردم دنیا. چطور است که برای آن یک روز جهانی به عنوان معضلی جهانی به راه انداخته ای؟