به نام خدا

ا

مسال هم مانند هر سال سازمان ملل نشست عمومی خود را برگزار کرد. و امسال هم مانند سالهای قبل رییس جمهور ایران به این نشست رفت. آقای احمدی نژاد. هنوز نطق سال گذشته ی او در اذهان است که سخنرانی امسالش موج دیگری در جهان بر پا می کند. امسال علاوه بر سخنرانی در مجمع عمومی در دانشگاه کلمبیا هم مناظره ای با نخبگان آمریکا برگزار می کند. هر چند این مناظره بیشتر با تفکر حاکم بر دستگاه دولتی ایالات متحده که همان تفکر صحیونیست است، بود. در مورد مطالب ارائه شده توسط رئیس جمهورمان و حواشی آن مطلب زیاد گفته شده است. اما نکته جالب این است که در حالیکه دشمنان مجبور به اعتراف به شکستشان در برابر احمدی نژاد شده اند برخی منافقان داخلی با مطالب واهی و دلایل بی اساس در پی خدشه دار کردن این افتخار برای کشورمان هستند. موفقیت احمدی نژاد در این سخنرانی موفقیت ایشان نبود، بلکه موفقیت جمهوری اسلامی و تفکر امام و رهبری بود. تفکری که متاسفانه توسط دولتهای هاشمی و خاتمی نه تنها دنبال نشد بلکه در موارد زیادی هم با آن مقابله شد. اما عده ای که سعی در مخدوش کردن وجهه جهانی ایجادشده پس از این سخنرانی برای کشورمان هستند، تنها مخالف احمدی نژاد نیستند، بلکه آنها با جمهوری اسلامی مشکل دارند.

مهمترین دلیل!! ایشان برای حمله به احمدی نژاد ، توهین مدیر جلسه به او بود. طبق استدلال این افراد، او باید پس از شنیدن توهین جلسه را ترک می کرد.

آخر جلسه را ترک می کرد که چه شود؟

که این همه دستاورد به دست نیاورد. و کسانی را که آنها طی سالهای گذشته با تملق و چاپلوسی به مصالحه دعوت می کردند ، با شکست مواجه نکند.

آیا واقعا احمدی نژاد باید این جلسه را ترک می کرد؟

در جواب این سوال باید از چند جهت به آن نگاه کرد.

اول- در این جلسه به چه کسی توهین شد؟ مهمترین توهین ها در این جلسه ، به خود شخص احمدی نژاد برمی گشت. آیا روا نبود که ایشان برای دفاع از اسلام و کشور این توهین ها را هم به جان بخرد و صرف این مطالب این فرصت طلایی را از دست داده و در ضمن دستاویزی به دشمن برای حمله بیشتر بدهد. در این صورت دیگر دنیا درباره حرف ما گوش شنوایی نمی داشت. نمونه سریع آنرا در سفر رییس جمهور به بولیوی دیدیم.

دوم- آیا احمدی نژاد اولین کسی بود که به او توهین شده بود؟  مردم با پیامبران زمان خود چگونه رفتار کرده اند؟ آیا پیامبران همگی در میان احترام مردم به تبلیغ دست زدند؟ تمام پیامبران در زمان خود با انواع توهین ها وتهمت ها رو به رو بودند. حضرت نوح(ع) را دیوانه می خوانند، حضرت ابراهیم (ص) را در آتش می اندازند،حضرت موسی(ع) را ساحر، حضرت عیسی را تهدید به قتل می کنند، و پیامبراعظم(ص) که با انواع توهین ها و تهدیدها رو به رو بود. از ساحر و شاعر خواندن ایشان تا شکمبه ی گوسفند وخاکستر ریختن بر سر مبارکشان تا تبعید و اقدام به قتل. آیا پیامبران دست از تبلیغ برداشتند. آیا ائمه با اقسام توهین ها  رو به رو نبودند؟ آیا حضرت صادق(ع) را پای پیاده و دست بسته به دنبال اسب به سوی دارالخلافه نبردند. هزاران نمونه از این توهین ها علیه پیامبران و امامان روا داشته شد ولی کدامشان دست از کارشان کشیدند و میدان را خالی کردند.

سوم- در قرآن در این مورد چه آمده است؟ آیا خداوند نفرموده است که در برخورد با توهین جاهلان به آنها سلام کنید؟ یا اینکه با رفتاری مقابله به مثل او را در کار خود تشجیع کنید؟

چهارم- حرف منطق نیاز به استمداد از توهین و زور ندارد. و وقتی حرفت حق باشد نباید از توهین ها و جوسازی ها بهراسی چون که بلاخره حرف حق ار پس ابرهای سیاه این جوسازی ها خورشید نمایان می شود.

اما مطلب آخر راجع به کار ما پس از این سخنان رییس جمهور است. آقای احمدی نژاد در نیویورک وظیفه ی خود را انجام داد. او تیشه را ریشه ی پوسیده ی تمدن غرب و تفکر لیبرال دموکراسی زدند. ایشان چهره ی زشت این تمدن را نمایان کرد. اما حالا دانشمندان و علمای ما باید ضربه های بعدی را وارد کنند. آنها باید با به چالش کشاندن بنیادهای فکری این تمدن در سطح جهانی منطق اسلام و شیعه را به جهانین نشان دهند. هنرمندان باید در این زمینه کار کنند. وبلاگ نویسان و کلیه ی کسانی که در این محیط کار می کنند کار بزرگی در پیش دارند.

آقای رییس جمهور مطلب مهمی دیگری هم در مجمع عمومی بیان کرد و آن موضوع ظهوری منجی بشریت و موعود امم بود. باید در این زمینه هم کار بسیاری انجام شود تا تفکر ناب مهدویت به جهانیان عرضه شود و به این وسیله زمینه برای ظهور آقا امام زمان فراهم گردد.

با آرزوی موفقیت جناب رییس جمهور