به نام خدا

این روزها، روزهایی است که فکر نمی کردم به این زودیها بتوانم. منظورم پرتاب موشک ماهواره بر سفیر امید است. چندین سال قبل وقتی هر روز از مقابل مرکز تحقیقات فضایی در اتوبان تهران-کرج می گذشتم با حسرت به این مرکز می نگریستم و با خود فکر میکردم که آیا این مرکز صرف یک کار صوری است یا واقعا ما روزی را خواهیم دید که پا در عرصه کیهان بگذاریم. آن روزها فکر نمی کردم که ظرف شاید 10سال به این نقطه برسیم. اگر در دوران دانش آموزیم این روزها را می دیدم به حتم به سوی آرزوهای دور و دراز خود در این زمینه قدم می گذاشتم. اما امروز از دور به تماشای اقتدار کشورمان در عرصه های نوین علمی می نشینم.  وقتی قدرت علمی و صنعتی کشور را در فقدان دانشمندان و مستشاران خارجی و در شرایط تحریم های عجیب و غریب آمریکا و غرب که حتی از دادن کیتهای آزمایشگاهی و پزشکی به ما ممانعت می کنند، می بینم به خود می بالم و بهیاد حدیثی از حضرت رسول می افتم که فرمودند: اگر علم(ایمان) در ستاره ثریا هم باشد گروهی از ایرانیان به آن دست می یابند.

امیدوارم این الگو رادر عرصه های دیگر هم به کار ببریم و شاهد پیشتازی کشورمان در عرصه علم و تکنولوژی آن هم از نوع مفید و بی ضررش در دنیا باشیم که با این چشم انداز ، چندان دور نخواهد بود ان شاءالله. این وقایع باید ما ملت را به جایی برساند که تفکر و ذهنیت بدبینی نسبت به تولیدات علمی و صنعتی داخل را کنار بگذاریم و از این تفکر که هر چه خارجی باشد بدون استثنا خوب است، دست برداریم کما اینکه من در محیط کار خود به اشکالات زیادی در محصولات اروپایی و دیگر کشورهای صنعتی بر می خورم. البته دولت باید تولید کنندگان داخلی را به شیوه های مختلف به سوی کیفیت برتر سوق دهد.

جمله ای از دوستی شنیدم که البته پیشتر از این هم می شنیدم و آن این بود که پس از ناکامی ورزشکارانمان در المپیک می گفت "همه چیزمان باید به هم بیایید" و منظورش این بود که ما که در زمینه های مختلف مشکلات داریم، در زمینه های علمی ، اقتصادی و... دلیلی ندارد که در زمینه ورزش بخواهیم اول باشیم. البته شاید حرف او تا حدودی درست باشد ولی ما باید به سوی زدودن این تفکر باشیم که پیشرفتهای ما در علوم مختلف می تواند گامی در این جهت باشد.

دشمنان و اسرائیل از پیشرفتهای ما دائم اظهار نگرانی کرده و گاهی با کوچک جلوه دادن آن در صدد ناچیز شمردن آن می کنند. اگر آنها این گونه فکر می کنند و این پیشرفتها را به واقع ناچیز می دانند ، این برای ما بهتر است شاید که متر مانع تراشی کنند. اما همین موضعگیریها نشان از ارزشمند بودن کارهای ما دارد. اما چرا آنها با این پیشرفتها مخالفند؟ شاید یک از دلایلش این باشد که آنها خوب می دانند (گرچه ما خود ندانیم یا منکر آن شویم) که در آخرالزمان(که خودشان هم شاهد بر ظهور آن می آروند) فقط این ایران است که مزاحم آنها بوده و با قدرت گرفتن دوباره خود در سایه اسلام و اهل بیت جلوی ظلمها، بی عدالتی ها و تحمیق مردم دنیا توسط ایشان را می گیرد و به قول امام راحلمان(ره) جلوی تمام دنیای آنها ایستاده است.

امیدوارم که این پیشرفتها همه جانبه و با سرعت هرچه بیشتر ادامه یابد.