به نام خدا

«فیلم حماسی باز لورمن با عنوان "استرالیا" مورد انتقادهای بسیاری قرار گرفته است  که بیشترین این هیاهو ها از سوی جرمین گریر و با این استدلال صورت گرفته است که این فیلم در پی تطهیر تاریخ استعماری این کشور است. در همین حال این فیلم در خدوت این مدت نیز بوده است تا از استرالیا چهره ای ارائه دهد که گویی بهترین جا برای گذراندن تعطیلات است. اکران این فیلم همزمان بود با پوشش گسترده اعلام نمایش آن در بخش سیر و سفر روزنامه ها در راه اندازی یک برنامه تبلیغی گشاده دستانه از سوی اراده گردشگری استرالیا. این نوع بازاریابی را نمی توان چندان جدید دانست. در سراسر تاریخ سینما مشاده می شود که فیلم ها در خدمت اهداف سیاسی و اجتماعی خاصی بوده اند. اما به منظور درک نفوذی که امروزه بر هالیوود جریان دارد، طرح این سوال به شکل دقیق تر ف هنوز ارزش دارد که چه چیزی کمپانی در فاکس قرن بیستم، را تشویق به تولید این قبیل محصولات کرده است؟ پاسخ این سوال هنگامی روشن تر می شود که بدانیم، شرکت ها در این استودیو "نیوز کورپوریشن" است که متعلق به روبورت مورداک است ودر سراسر مراحل تولید این فیلم دست در دست دولت استرالیا داشته است. قرار و مدارهای گذاشته شده بین دو طرف، به خوبی نتیجه داده است. دولت از افزایش تعداد جهانگردان بهره مند می شود و در عوض، مورداگ نیز از ده ها میلیون دلار تخفیف مالیاتی برخوردار می گردد.

این تنها یک نمونه از این واقعیت است که چگونه محتوای فیلم های هالیوودی نه فقط بر اساس تقاضای بازار و خلاقیت های استودیو های سازنده آنها، بلکه از سوی کسانی که در مراحل بالاتر این زنجیره اقتصادی قرار دارند، تعیین می شوند. ...

همان طور که ما سرمان را از روی پاکت پف فیل خود بالا می آوریم تا به پرده سینما نگاه کنیم، ارزشش را دارد که به یاد آوریم، در پشت جادوی فیلم ها، قدرت تاریک روابط عمومی شرکتی پرسه می زند که از خود سینما نیر تاریک تر است. »

www.newstatesman.com

منبع: مجله سیاست غرب مرکز پژوهشهای اسلامی صداو سیما ارسال ششم / شماره هفتاد/ اردیبهشت 1388

متن بالا ازمنبعی که ذکر شده آورده شده است. هر گاه از پشت پرده و عمق محتوای برخی فیلم های غربی سخنی به میان می آید برخی فوری برآشفته و جبهه می گیرند گویی که سازنده آن فیلم پدرش یا یکی از آبا و اجدادش است و این فیلم به آبروی ایشان بسته ایت. این البته از میزان علاقه به فرهنگ غربی و سینما به عنوان پدیده ای متولد شده در غرب با رنگ و بوی و ذات غربی است. اما با منتشر شدن اندک و بی سرو صدای اینگونه تحلیل ها، که البته آن هم می تواند به علت بده بستان های اقتصادی باشد ، خود غربی ها به وجود عناصری غیر از هنر و سینما در صنعت سینما اعتراف می کنند. باید هنگام دیدن فیلم های سینمایی و سریال های خارجی با دیدی باز به آن نگاه کرد. سخن از ندیدن فیلم نیست ، بلکه سخن از با بصیرت و آگاهی فیلم دیدن است.

اما نکته ی دیگری که از این موضوع می توان برداشت کرد و آموزشی که مسئولان ما می توانند از این مقاله بگیرند این است که در دینایی امروز سینما فقط هنر نیست ، بلکه رابطه تنگاتنگی با اقتصاد دارد. لذا چرا مسئولان نهاد های مختلف همانند گردشگری برای شناساندن ایران اول به خود ایرانیان و بعد هم به جهانیان از ساخت فیلم های تاثیر گذار و خوب حمایت نمی کنند و در این راه سرمایه گذاری های لازم را انجام نمی دهند. اینگونه باید صنعت سینما را پویا کرد. البته نباید اشتباه کرد که منظور من ایجاد روابط پنهانی و مرموز که در بالا اشاره شد نیست ولی می توان از هنر به نحو بسیار موثرتری برای شناساندن ایران و نیزجهت بهره برداریهای اقتصادی مناسب تر،  استفاده کرد. امید است که متولیان امور در حوزه های مختلف با دیدی جدید به این امکانات دنیای امروز نظر کنند.